كودكان مدارس ابتدايی ژاپنی به طور متوسطه 7.9 جلد كتاب و دانش آموزان دوره اول دبيرستان،8.2  جلدكتاب غيردرسي و مجله يا فكاهی)خوانده‌اند.(خبرگزاری فارس)

ساعت 8:30 صبح است . زنگ آهنگينی در زمين بازی دبستان كامی هيرای طنين انداز می شود و كودكان ناگهان بازی خود را متوقف كرده و دسته دسته به كلاس های درس روانه می شوند. اول صبح و پيش از آغاز درس، ساعت مطالعه است. كودكان كتاب های خود را ازميز و كيف خود بيرون آورده و آرام و بی صدا به مدت ده دقيقه مشغول مطالعه می‌شوند. پس از سپری شدن زمان مطالعه برنامة عادی مدرسه آغاز شده و سروصدا و هياهوی كودكان دوباره در كلاس های درس طنين انداز می‌شود. برنامه مطالعه صبحگاهی برای نخستين بار در سال 1996 در اين مدرسه به اجرا درآمد.
در آن سال شيوع نابهنجاری های رفتاری درمدرسه مسئولان را نگران كرده بود. رفتارهايی مانند آزار دانش آموزان كوچك تر و ضعيف تر به وسيله هم مدرسه های بزرگ‌ترشان، نافرمانی از آموزگاران تا خراب كردن وسائل مدرسه، شكستن شيشه ها و كارهايی از اين قبيل در مدرسه رواج فراوان داشت.
به گفته يوشيرا نوريكر، مديرمدرسه درآن سال، مطالعه صبحگاهی، راهبردی بود كه برای مقابله با نابهنجاری های رفتاری دانش آموزان چاره ا نديشی شد. اودركتاب خاطرات خود از دوره آموزگاری می نويسد، مدت زمان كوتاهی پس از اجرای اين برنامه، تمامی رفتارهای نابهنجار از ميان رفت و نظم و آرامش درمدرسه برقرارشد. ازآن زمان تاكنون برنامه مطالعه صبحگاهی درمدرسه اجرا می شود و تلاش كاركنان برآن بوده كه محيط مدرسه را برای كتاب‌خوانی ولذت بردن دانش آموزان از خواندن مهيا سازند. راهروها و پاگردها پر از قفسه های كتاب هايی است كه آموزگاران پيشنهاد خواندن آنها را به دانش آموزان داده اند.
در كتابخانه مدرسه نشست هايی با نام بياييد يك كتاب خوانيم برگزار می شود كه در آنها دستياران آموزگار كودكانی را كه تازه شروع به خوانده كرده اند ،به مطالعه كتاب تشويق می كنند.درپاره ای از نشست ها كودكان روی قاليچه ها نشسته و از كتاب هايی كه كتابداران برای آنان می خوانند، لذت می برند. هدف اين است كه فضايی غيررسمی در كتابخانه ايجاد شود.
يكي از دانش آموزان كلاش ششم می گويد، كتاب خواندن اصلاً كارسختی نيست. من از خواندن بسيار لذت می برم. درخانه هم پس از انجام تكاليف مدرسه و حمام كردن، كتاب می خوانم.

همكاری پدران ومادران برای اجرای اين برنامه بسيار ضروری است. از اين رو پدران و مادران در هر ماه به نوبت، پنجاه كتاب را از كتابخانه عمومی نزديك مدرسه به امانت گرفته و به مدرسه می آورند. هشتاد تن از والدين نيز برای كارهايی از قبيل كتاب خواندن با صدای بلند برای كودكان، تعمير كتاب های آسيب ديده و منظم كردن كتاب ها، پيشقدم شده اند.

اكنون يازده سال از اجرای اين برنامه درمدرسه كامی هيرای گذشته است. دانش آموزان مدرسه به كتاب خواندن عادت كرده اند. بسياری از آنان هنوز هم پس از پايان دوره دبستان اين عادت راحفظ كرده اند.

مديركنونی مدرسه می گويد امروزه وقت بچه ها صرف تماشای تلويزيون يا كار با رايانه می شود. ما می خواهيم كودكان لذت مطالعه را بچشند و ببيند خواندن كتاب چگونه درب دنياهای جديدی را به روی آنان می گشايد. يكی ازمعلمان دبيرستانی در ايالت شيبا معتقد است كودكانی كه برنامه مطالعه صبحگاهی را می گذارنند با روحيه متقاوتی درس را شروع می كنند، چهره های آنان نيز حالت ديگری پيدا می كند. به نظر می رسد كه خواندن، كودكان را آرام می كند و آنان را از بروز رفتارهای پرخاشگرانه و تهاجمی بازمی دارد . اين معلم كسی است كه برای اولين بار برنامه مطالعه صبحگاهی را درمدارس ژاپن به اجرا درآورده او می گويد با خواندن ترجمه ژاپنی كتابی به نام خطرهای ناشی از مطالعه نكردن كودكان نوشته يك نويسنده آمريكايي، اين فكر در ذهنم جرقه زد. دراين كتاب سودمندی خواند كتاب با صداي بلند برای كودكان مورد بحث قرار گرفته است .باخواندن اين كتاب من هم به اين فكرافتادم كه برنامه خواندن با صدای بلند را دركلاس خود به اجرا درآورم. در ابتدا همكارانش با او مخالفت می كردند. آنها بر اين باور بودند كه وادار كردن كودكان به كتاب خواندن، آنها را از كتاب بيزار می كند و يا هرگز كودكان برای كتاب خواندن ساكت و آرام درجای خود قرار نمی گيرند.

اما پس ازمدتی كه از اجرای برنامه گذشت، آموزگاران از ديدن نتيجه كار شگفت زده شدند. كودكان آنچنان شيفته كتاب شده بودند كه در زمان مطالعه صدای كسی شنيده نمی شد. بنابراين اين برنامه درتمام مدرسه به اجرا درآمد.

بر اساس گزارشات وزارت آموزش و پرورش ژاپن برنامه مطالعه صبحگاهی درسال 2000 در 4 هزار مدرسه، در سال 2002 در ده هزار مدرسه و در سال 2007 در 25 هزار مدرسه به اجرا گذارده شده است كه اين ميزان معادل 64 درصد كل مدارس ژاپن است.

بررسی روزنامه می نی چی شيمبون درماه مه سال 2006 حاكی از آن است كه كودكان مدارس ابتدايی ژاپن به طور متوسطه 7.9 جلد كتاب و دانش آموزان دوره اول دبيرستان،8.2 جلد كتاب غيردرسی و مجله يا فكاهی خوانده اند. اين آمار در مقايسه با آمار سال 1996 كه ميزان آن به ترتيب،4.6 و6.1 جلدكتاب بوده، رشدچشمگيری يافته است .صاحب نظران دليل اين رشد را اجرای برنامه مطالعه صبحگاهی توصيف كرده اند. برنامه مطالعه صبحگاهی از چنان موفقيتی برخودار شده كه سايركشورها نيزبدان علاقه مند شده اند. اين برنامه هم اكنون دردو هزار دبستان ودبيرستان كره جنوبی نيز اجرا می شود.
منبع:ژاپن ژورنال. سپتامبر2007
...................................................................
منبع: خبرگزاری فارس