پرفسور حسابی
به عنوان مرد اول علمی جهان
در
سال
1990برگزيده شد و دركنگره 60
سال فيزيك ايران
در سال1987به
عنوان پدرفيزيك ايران ملقب
گرديد.
سيد محمود حسابی محقق و
فیزیکدان بزرگ معاصر، بنیان
گذار فیزیک نوین ایران در سال
1281 در تهران متولد شد.به
علت واگذاری سفارت ایران در
بغداد به پدربزرگش در سن چهار
سالگی به همراه خانواده برای
دو سال به بغداد رفتند.سپس
یکسال در دمشق و بعد از آن در
بیروت اقامت گزیدند. او در 7
سالگی تحصيلات ابتدايی خود را
در بيروت، درمدرسه فرانسوی به
طور شبانه روزی آغاز نمود و
تحصیلات ابتدایی را در همان
مدرسه به پایان رساند آغاز
دوره متوسطه که مقارن با شروع
جنگ جهانی اول بود مدرسه
فرانسویان در بیروت تعطیل شد
و از آن پس نزد مادر خود
ادبيات فارسي و از یک معلم
خصوصی درسهای دیگر را
فراگرفت. او، قرآن و ديوان
حافظ را از بر داشت و به
بوستان و گلستان سعدي،
شاهنامه فردوسي، مثنوي مولوي،
منشآت قائم مقام آشنا بود.
پس از دو سال، برای ادامه
تحصيل، به كالج آمريكايی
بيروت رفت و سپس در سن7 1
سالگی، موفق به اخذ ليسانس
ادبيات گرديد. در 19 سالگی
ليسانس بيولوژی گرفته، سپس
موفق به اخذ مدرك مهندسی راه
و ساختمان شده و با نقشهكشي
و راهسازی، به امرار معاش
خانواده كمك میكرد. ضمنا"
در رشتههای پزشكی، رياضيات و
نجوم تحصيلات آكادميك داشت.
در سال 1921 به تعیین نقشه
راههای لبنان پرداخت. در سال
1923 در اداره راه سوریه
مشغول به کار شد. به خاطر
قدردانی از زحمات وی، شركت
راهسازی فرانسوی كه در آن
مشغول به كار بود، او را برای
ادامه تحصيل، به كشور فرانسه
اعزام كرد و در سال 1924 به
دانشكده برق پاريس وارد
شد و در سال 1925 در رشته برق
فارغ التحصيل گردید. هم زمان
با تحصيل در رشته معدن، در
راه آهن برقی دولت فرانسه كار
می كرد، او مهندسی معدن را
نیز در مدرسه عالی معدن پاریس
دریافت کرد و در معادن آهن
شمال فرانسه مشغول خدمت شد.
سپس تحقيقات خود را در
دانشگاه سوربن، در رشته فيزيك
دنبال كرد و در سال 1927 در
سن 25 سالگی دانشنامه دكترای
فيزيك خود را با رساله حساسيت
سلولهای فتوالكتريك با درجه
عالی دريافت كرد.او به
زبانهای فرانسه، انگلیسی،
آلمانی و عربی تسلط داشت و
همچنين به زبانهای سانسكريت،
لاتين، يونانی، پهلوی،
اوستايی، تركی و ايتاليايی
آشنایی داشت.
او با موسيقی سنتی ايرانی و
موسيقی كلاسيك غربی به خوبی
آشنا بود و در نواختن پيانو و
ويولن تبحر داشت.
او در سال 1927 به ایران
بازگشت و در ابتدا در وزارت
فواید عامه مشغول به کار شد.
در سال 1928 مدرسه مهندسی
وزارت راه را تأسيس نمود و
تدريس در آنجا را عهدهدار
شد. او به نقشه برداری و رسم
اولين نقشه مدرن راه ساحلی
سراسری ميان بنادر خليج فارس
پرداخت و دارالمعلمين عالی را
تأسيس نمود و به تدريس در
آنجا پرداخت.اولين راديو در
كشور را ساخت. در سال 1929
دانشسرای عالی را تأسيس نمود
و به تدريس در آنجا پرداخت.
در سال 1931 اولين ايستگاه
هواشناسی در ايران را راه
اندازی نمود و در همان سال به
نصب و راه اندازی اولين
دستگاه راديولوژی در ايران
پرداخت. در سال1932 ساعت
ايران را تعیین نمود.
بيمارستان خصوصی (گوهرشاد به
نام مادرش) را در سال 1933
تأسيس نمود و به واژهگزینی
علمی پرداخت. در سال 1934 به
تأسيس دانشگاه تهران و تأسيس
دانشكده فنی پرداخت و ریاست و
تدریس در آنجا را عهدهدار
بود.در سال 1942 دانشكده
علوم را تأسيس کرد و رياست آن
دانشكده را عهدهدار بود.و
تدريس درگروه فيزيك آن
دانشكده را تا آخرين روزهاي
حيات بر عهده داشت.
در سال 1951 مركز عدسی سازی-
ديدگانی- اپتيك كاربردی
دردانشكده علوم دانشگاه تهران
را مركز عدسی سازی- ديدگانی-
اپتيك كاربردی دردانشكده علوم
دانشگاه تهران را مركز عدسی
سازی- ديدگانی- اپتيك كاربردی
دردانشكده علوم دانشگاه تهران
را تأسيس نمود.سپس موسسه ژئو
فيزيک دانشگاه تهران را بنیاد
نهاد و اولین مرکز اتمی ایران
را تأسيس نمود.او مأموريت خلع
يد از شركت نفت انگليس در
دولت دكتر مصدق را داشت و
اولين رييس هيئت مديره و
مديرعامل شركت ملی نفت ايران
بود.
او وزير فرهنگ دردولت
دكترمصدق در سال 1951 بود و
مدارس عشايری را پایهگذاری
کرد و موسس اولين مدرسه
عشايری ايران بود. ژئوفيزيك
دانشگاه تهران را در همان سال
بنا نهاد. او با طرح قرارداد
ننگين كنسرسيوم و
كاپيتولاسيون درمجلس مخالفت
نمود.
در سال 1954 قانون استاندارد
راتدوین نمود و مؤسسه
استاندارد ايران را تأسيس
نمود. در سال 1956 اولین
رصدخانه نوین در ایران و
اولين مركز مدرن تعقيب
ماهواره ها درشيراز را تأسيس
نمود. در سال 1959مركز
مخابرات اسدآباد همدان را
پايهگذاری نمود. او استاد
ممتازدانشگاه تهران ازسال
1971 بود.
او مركز تحقيقات و راكتور
اتمي دانشگاه تهران را پايه
گذاری نمود و سازمان انرژي
اتمی را تأسيس نمود و عضو
هيئت دائمی كميته بين المللی
هستهای را از سال 1951 تا
سال 1970 بود. انجمن موسيقی
ايران را در سال 1970 تاسيس
نمود ، مؤسس و عضو پيوسته
فرهنگستان زبان ايران تا
آخرين روزهای فعاليت بود.
كميته پژوهشی فضای ايران را
تشكيل داد و رياست آن را در
سال 1981 عهدهدار بود. وی
همچنین عضو دائمی كميته بين
المللی فضا بود.
تئوری« بی نهايت بودن ذرات»
او درميان دانشمندان و
فيزيكدانان جهان شناخته شده
است. نشان «كوماندور
دولالژيون دونور» بزرگترين
نشان علمی كشورفرانسه به او
اهدا گرديده است. او تنها
شاگرد ايرانی پرفسور اينشتين
بوده است و درطول زندگی به
تحقیق و مطالعه علمی درکنار
دانشمندان طرازاول جهان نظير«
پرفسور انيشتين، شرودينگر،
بورن، فرمی، ديراك، بوهر...
پرداخته است و با ادبايی چون
آندره ژيد، برتراندراسل تبادل
نظر کرده است.
او به عنوان مرد اول علمی
جهان در سال 1990برگزيده شد و
دركنگره 60سال فيزيك ايران
در سال 1987به عنوان
پدرفيزيك ايران ملقب گرديد.
پرفسور دكترسيد محمود حسابی
در سال 1992 مطابق با 12
شهريور 1371هجری شمسی در
بيمارستان دانشگاه ژنو بدرود
حيات گفتند. مقبره او بنا به
خواسته خودش در زادگاه
خانوادگی ايشان در
شهردانشگاهی تفرش قراردارد.
از وی تالیفات فرهنگی و علمی
فروان برجای مانده است.
روحش شاد و يادش گرامی باد.