گاليلئو گاليله در 15فوریه سال 1564 در پيزا واقع در ايتاليا متولد شد پدرش از موسیقیدانان بنام زمان خود بود. گاليله در سال 1581 وارد دانشگاه پيزا شد و در سال 1588 در دانشگاه پيزا مدرك دكتري گرفت و در آنجا همچنان به تدريس رياضيات پرداخت. روزي در يكي از مراسم مذهبي كليسا با مشاهده چهل چراغي كه در بالاي سرش نوسان مي كرد متوجه شد كه هرچند دامنه نوسان هر بار كوتاهتر مي شود اما زمان نوسان همواره ثابت باقي مي ماند این مشاهده زمینه آزمايشهاي عملي او گردید او وزنه هايي را به يك ريسمان بست و از محلي آويزان نمود و آنها را به اين سو و آن سو به نوسان در آورد. او زمان حركات وزنه هاي در حال نوسان را با ضربات نبض خود اندازه گرفت و نتیجه گرفت  كه اگر چه دامنه نوسان هر بار كوتاهتر مي شد اما هر نوسان زمان مشابه نوسانهاي قبلي را در بر مي گرفت. گالیله کشف خود را قانون آونگ نامید. قانون آونگ گاليله همچنان مورد استفادههای گوناگون دارد از این قانون در اندازه گيري حركات ستارگان استفاده مي شود. کشف قانون آونگ آغاز فيزيك ديناميك جديد بود.   اکتشاف علمی دیگری از او رد کردن یکی از نظریات ارسطو بود. در دوران گاليله بخش بسياري از علوم براساس فرضيه هاي فيلسوف بزرگ يوناني- ارسطو بنیان گذار بسیاری از علوم بود و نظریات او كه در قرن چهارم پيش از ميلاد مي زيست به عنوان مرجع علوم به شمار مي آمد. گالیله قاعده ارسطو را که می گفت وزن بیشتر اجسام باعث سقوط تندتر آنان می شود را رد نمود او برای اثبات ادعای خود از استادان دیگر دعوت نمود تا به همراه او به بالاترين طبقه برج مايل پيزا بروند. گاليله دو گلوله توپ يكي به وزن 5 كيلو و ديگري به وزن نيم كيلو با خود برداشت و از بالای برج پيزا هر دو گلوله را به طور همزمان به پايين رها كرد، تمام حاضران مشاهده كردند كه هر دو گلوله همزمان به زمين رسيدند و به اين ترتيب كه قانون فيزيكي دیگری توسط گالیله کشف شد.سقوط اجسام به وزن آنها بستگي ندارد. گالیله در 1587 روش تعيين مركز ثقل اجسام را کشف نمود و این موجب شهرت فراوان او شد. در سال 1603 گاليله چند مسئله از مسائل حركت در سطح شيبدار را حل كرد و قانون سقوط اجسام را بدست آورد كه بر اساس آن مسافت طي شده متناسب با مجذور زمان است .  گاليله همچنین همزمان با محققان سوئيسی اولين دوربين نزديك كننده اشياء را کشف نمود و توانست اجسام را از مسافات دور مشاهده نمايد. اما دوربين گالیله نسبت به رقیب سوئيسی او قدرت زيادي نداشت اين دوربين به رئيس حكومت ونيز تقديم شد و در كنار ناقوس «سن مارك» گذاشته شد. سناتورها و تجار ثروتمند در پشت دوربين قرار گرفتند و همگي دچار حيرت و تعجب شدند چون آنها افراد و اجسام را دورترين نقاط افق می دیدند.

با کشف دوربین گاليله نظریه دیگری از ارسطو را رد نمود  ارسطو ماه را كره اي صاف و صيقلي مي دانست پوشيده از كوه ها و دره هايي كه نور خورشيد برجستگي هاي آنها را مشخص تر مي سازد. اما گالیله با مشاهده ماه توسط دوربین دریافت سطح ماه صاف و صیقلی نیست و پر از برجستگی ها می باشد. گالیله نخستین کسی بود که جزئیات سطح ماه را با تلسکوپ مشاهده و ثبت کرد و فهمید که ماه از خود نوری ندارد و نور آن انعکاسی از نور خورشید است. گالیله چهار قمر كوچك در حال حرکت به دور سياره مشتري را کشف نمود و لكه هایي به روی خورشيد را کشف کرد و دریافت تعداد ستارگان راه شیری غیر قابل شمارش است. گالیله تمام اين نتايج را در جزوه اي به نام قاصد آسمان منتشر کرد كه از یک سو موجب تحسين و تمجيد بسيار گشت و از سوی دیگر اعتراض عده ای را برانگیخت. گالیله سنت و باورها را به زیر علامت سوال می برد تقدس عدد هفت و خرافات بسته به آن مردود شمرده می شد و این مذاق عده بسیاری را خوش نمی آمد. معترضان گالیله او را به دلیل باور و بیان نظریاتش مرتد می شمردند راستی چرا او تعداد سيارات را هفت نمي دانست در حالی كه تعداد فلزات هفت بود و  در سر آدمي هفت سوراخ وجود داشت.گالیله می دید و برای اثبات نظر خود دیگران را به دیدن می خواند. تنها دلیل گاليله بر باورش دیدن بود دیدنی که باورهای دیگران را به زیر علامت سوال می برد.
پژوهشهاي گاليله فرضيه هاي علمي را كه براساس آنها زمين در مركزيت عالم قرار داشت و خورشيد و ستارگان به دور آن مي گشتند رد می کرد. نيم قرن قبل از گالیله كوپرنيك ثابت كرده بود زمین ثابت نیست و زمين و سياره ها به دور خورشید مي گردند. اين فرضيه كوپرنيك مورد نفرين كليسا قرار گرفته بود. گاليله آشكارا اعلام کرد که فرضيه کوپرنیک درست می باشد و او با آن موافق است. این ابراز عقیده گالیله اعتراضات شديد  کلیسا و مذهبیون را برانگيخت. كليساي كاتوليك دوباره فرضيه كوپرنيك را به شدت محكوم كرد و آن را مطرود شمرد. گاليله با شخصيتهاي بزرگي از کلیسا سابقه دوستي داشت كه از او حمايت مي كردند ولي آنان نتوانستند مانع آن شوند كه واتيكان در سال 1616 اصول و عقايد كوپرنيك را دوباره محكوم كند.

گالیله در سال 1632 كه كتابي منتشر كرد كه در آن سه نفر به مناظره می پرداختند يكي از آنان از بطلميوس و دو نفر ديگر از كوپرنيك دفاع مي نمود. انتشار اين كتاب خشم و غضب کلیسا رابرانگیخت و براي پاپ که سابقه دوستی با گالیله را داشت اين سوء تفاهم را ايجاد کرد که گالیله او را به شخص احمقي كه در منظره از بطلميوس دفاع مي كند تشبیه کرده است. گاليله به رم احضار شد. ديوان تفتيش عقايد او را 20 ماه ژوئن 1633 ا احضار نمود و در 22 ژوئن او وادار به امضای توبه نامه شد.
توبه نامه گالیله: من گاليله در هفتادمين سال زندگي در مقابل شما به زانو درآمده ام و در حاليكه كتاب مقدس را پيش چشم دارم و با دستهاي خود لمس مي كنم توبه مي كنم و ادعاي خالي از حقيقت حركت زمين را انكار مي كنم و آن را منفور و مطرود مي نمايم.
استدلال علمی گاليله برای کلیسا کافی نبود. پذیرش عقیده گالیله منجر به تغییر در کتاب مقدس می شد و چون اين كار ممكن نبود مي بايست گاليله محكوم شود. اعلام حقانیت عقايد كوپرنيك و گاليله زیر علامت سوال بردن عقاید مذهبی بود و بدین ترتیب گالیله محکوم شد.گاليله بعد از آن مدتی در خانه اسقف شهر سين حبس شد ولي بعد از مدتي آزاد شد.

گاليله تا دم مرگ بر اعتقاد خويش پا برجا ماند. او به طور پنهاني به آزمايشهاي خود ادامه داد و پس از محاکمه  دو كتاب ديگر نوشت. این آثار نخست به لیست کتابهای ممنوعه پیوست اما در سال 1835 سالها بعد از مرگ او از سوي كليساي كاتوليك از ليست سياه، (ليست كتابهاي ممنوعه) خارج شد و اجازه انتشار يافت.گالیله در گالیله در سن هفتاد و هفت سالگی در سال 1642 در آرستري در حومه فلورانس درگذشت.

گاليله دانشمند توانا و سخت كوشی بود كه با شهامت عقاید درست خود را ابراز نمود اما در ابراز آنان لجاجت نورزید او اثبات حقیقت را به دست حقانیت آن سپرد .