آلفرد نوبل شیمیدان بزرگ سوئدی، مخترع دینامیت در 21 اکتبر سال 1833 در استکهلم واقع در کشور سوئد به دنیا آمد. او نوه دانشمند سوئدی اولاس رودبک که در قرن هفدهم می زیست بود. خانواده آنان بعلت شغل پدرش در سن نه سالگی به سن پطرزبورگ مهاجرت کرد. پدرش امانوئل نوبل نیز مخترع بود و کارخانه اسلحه سازی داشت او مین های زیردریایی می ساخت. آلفرد سومین پسر خانواده در سن پطرزبورگ به تحصیل پرداخت. کارخانه آنان پس از مدتی ورشکست شد و  آلفرد نوبل به همراه پدرش به سوئد بازگشت و مشغول به تحصیل در علم شیمی شد او به دنبال روشی امن تر برای تولید و استفاده از مواد منفجره بود.
او دائم به این مسئله فکر می کرد که چگونه می تواند با اختراع یک ماده منفجر کننده از زحمت و رنج هزاران کارگر معدن بکاهد. او تحقیقات وسیعی در زمینه کارآیی بهتر و ایمن تر از نیتروگلیسیرین انجام داد. او می خواست که این ماده منفجره را از صورت مایع به صورت جامد درآورد. در سال 1864بر اثر یک انفجار امیل برادر جوانتر او به همراه عده ای دیگر جان خود را در کارخانه خانواده نوبل از دست دادند.

 آلفرد نوبل شیمیدان بزرگ سوئدی بالاخره در سال 1866 توانست دینامیت را کشف کند و آن را به صورت میله های جامد در آورد. هدف او از کشف این ماده آسانتر کردن کار کارگران معدن بود اما متاسفانه از کشف او برای کشتار و مقاصد جنگی استفاده شد. بزودی میله های دینامیت جایگزین استفاده از ترکیبات نیتروگلسیرین که بسیار خطرناک بودند شد. اختراع آلفرد نوبل به ثبت رسید و فروش این اختراع ثروت فراوانی را برای او به همراه داشت.

دینامیت کاربرد فراوان داشت. از این ماده منفجره استفاده های گوناگونی بعمل آمد صلح جویان و انسان دوستان از آن در راه آسان تر کردن کارها استفاده کردند و جنگ طلبان برای کشتار و قتل عام مردم از دینامیت سود جستند. عده کثیری از عوام مردم كشورهای مختلف او را فرشته مرگ می شمردند آنان تصور می کردند که آلفرد نوبل معلومات و دانش خود را درجهت کشف وسایل ویرانگر و نابودکننده بکار گرفته است.

در سال 1891 آلفرد نوبل ویلایی در ایتالیا خرید او می خواست تا پس از تمامی راهی که تا آن موقع پیموده بود به ساحلی از آرامش دست یابد او در باغ ویلای خود که آنرا آشیانه من می نامید آزمایشگاه خود را بنا نهاد.

کاربرد نادرست دینامیت در جنگ ها و کشتار انسانها نوبل را بر آن داشت تا راهی برای جبران استفاده غلط از اختراع دینامیت به بشریت بجوید. آلفرد نوبل به هنگام مرگ وصیت نمود که سالیانه بهره تمامی ثروت و دارایی اش را که بالغ بر 31 میلیون کرون سوئدی می شد، به عنوان جایزه به بهترین و برگزیده ترین افراد در یکی از رشته های علوم شیمی، فیزیک، زیست شناسی، پزشکی و یا در ضمینه صلح جهانی خدمتی کرده باشند و یا کشفی ارائه داده باشند، بدون توجه به ملیت آنان اهدا نمایند. این جایزه شامل دیپلم اقتخار و مدال طلا و یک چک نقد است که میزان این مبلغ، بستگی به سود بنیاد نوبل در آن سال دارد.

آلفرد نوبل علاوه بر شیمیدان بودن یک نمایشنامه نویس تئاتر نیز بود تنها نمایشنامه او در زمانی که او در بستر مرگ بود به چاپ رسید که تمامی نسخه آن بجز سه نسخه از آن پس از مرگش بعلت رسوایی آمیز بودن جمع آوری و نابود شدند. سرانجام آلفرد نوبل در دهم دسامبر 1896 در سان یو ایتالیا چشم از جهان فروبست. مزار او در گورستان نورا واقع در استکهلم قرار دارد. نمایشنامه آلفرد نوبل بالاخره در سال 2003 در سوئد به چاپ مجدد رسیده است و  امروزه جایزه نوبل که بنیان گذار آن اوست اعتبار بسیار زیادی در جهان یافته است. نام او در جایزه نوبل که سالانه در دهم دسامبر که سالروز مرگ اوست رمز جاودانگی او برای آیندنگان است.

گردآوری و ترجمه از سیمرغ